Czy wynajmując mieszkanie mam szansę unieważnić umowę kredytu? Wynajem kredytowanej nieruchomości a status konsumenta
Nierzadko zdarza się, że nieruchomość, na którą zaciągamy kredyt nie służy nam do celów mieszkaniowych. Często też sytuacja zmienia się w czasie trwania umowy – w końcu jest to zobowiązanie zaciągane nieraz na 20, 30, czy 45 lat. Wynajęcie nieruchomości może być podyktowane czynnikami niezależnymi od kredytobiorcy, może być też po prostu jego wyborem. Człowiek przecież ma prawo zmienić zdanie co do swojego miejsca zamieszkania, czyż nie?
Wynajem kredytowanej nieruchomości. Czy istnieje możliwość unieważnienia umowy?
Jeśli jesteś osobą, która kredytowaną nieruchomość wynajęła – odpowiedź na powyższe pytanie może Cię ucieszyć. Nawet pomimo wynajmowania kredytowanej nieruchomości można doprowadzić do unieważnienia umowy kredytu – czy to powiązanego z frankiem szwajcarskim, czy nawet złotówkowego (jakie są podstawy do unieważnienia umowy kredytu oprocentowanego stawką WIBOR – przeczytasz tutaj). Sytuacja kształtuje się jednak odmiennie w zależności od tego jak skonstruowana jest umowa oraz tego w którym momencie wynajęto kredytowaną nieruchomość.
Kupno nieruchomości na własne potrzeby mieszkaniowe czy w celach inwestycyjnych?
We lwiej części na kredyt decydowały się osoby, które potrzebowały środków na zakup mieszkania lub domu. Tacy kredytobiorcy zaciągali więc kredyt by zaspokoić własne potrzeby mieszkaniowe. Dzisiaj, gdy decydują się na proces z bankiem posiadają status konsumenta, co jest niezwykle istotne dla całego sporu. Na gruncie obowiązujących przepisów konsumenci są grupą dużo lepiej chronioną i tylko oni mogą powołać się na tzw. klauzule abuzywne. Analizując natomiast dotychczasowe orzecznictwo w sprawach frankowych, zdecydowanie częściej do unieważnienia dochodzi z powodu zawartych w umowie postanowień niedozwolonych – dlatego też kredytobiorcom, którzy są konsumentami, zdecydowanie łatwiej jest uzyskać korzystny wyrok. Nie oznacza to jednak, że przedsiębiorcy nie mają na to szans.
Wynajem nieruchomości przeznaczonej na własne cele mieszkaniowe
W sytuacji, gdy kredytobiorca zaciągnął kredyt celem zakupu mieszkania czy domu, w którym sam zamieszkał, następnie nastapił wynajem kredytowanej nieruchomości, w procesie z bankiem nadal będzie występował jako konsument.
By wyjaśnić tę kwestię warto odwołać się do definicji konsumenta. Zgodnie z art. 221 k.c. za konsumenta uważa się osobę fizyczną dokonującą z przedsiębiorcą czynności prawnej niezwiązanej bezpośrednio z jej działalnością gospodarczą lub zawodową. Użycie formy „dokonującą” – implikuje, że chodzi o czynność prawną teraźniejszą, czyli taką, która odbywa się w danej chwili. Na tę chwilę (dokonywania czynności prawnej) należy badać status konsumenta. Bez związku z każdą prowadzoną sprawą będzie więc poddawanie analizie wszystkich tych faktów, które miały miejsce zarówno przed zawarciem umowy, jak i po nim. Nie są one w stanie ani odebrać, ani nadać statusu konsumenta. Jeśli bowiem kredytobiorca w dniu zawierania umowy kredytowej był konsumentem – spełniał na ten moment przesłanki określone w art. 221 k.c., to jest to fakt niezmienny.
Najem prywatny
Nieraz zdarzało się też tak, że kredytobiorca, który posiadał już jedną nieruchomość, decydował się na zakup kolejnej – jednak nie w celu zmiany swojego miejsca zamieszkania, a w celu wygenerowania sobie dochodu pasywnego – poprzez jej wynajem. Często nieruchomość taka przeznaczona była przyszłościowo dla małoletnich jeszcze dzieci – rodzice planowali, że do czasu, gdy ich dziecko dorośnie akurat kredyt spłacą, a mieszkanie będą mogli przekazać mu na tzw. „dobry start”.
W takim przypadku, w trakcie procesu trzeba wykazać, że najem mieszkania nie stanowił działalności gospodarczej. Tutaj z pomocą przychodzą przepisy oraz interpretacje podatkowe, które jednoznacznie wskazują, że wynajem jednej nieruchomości nie stanowi jeszcze formy działalności gospodarczej. Ponadto cel kredytu nie ma tutaj wcale charakteru inwestycyjnego, zmierza jedynie do zabezpieczenia przyszłości kredytobiorców, czy ich dzieci. W takiej sytuacji, przy dobrej argumentacji prawnej oraz przejrzystym przedstawieniu stanu faktycznego, sąd nie powinien odebrać nikomu statusu konsumenta.
Cele inwestycyjne
Inaczej natomiast sytuacja będzie wyglądać, gdy kredyt zaciągnął przedsiębiorca, który prowadził działalność gospodarczą polegającą na wynajmie nieruchomości. W tym przypadku, kredytobiorca taki nie będzie posiadał w procesie z bankiem statusu konsumenta. Oznacza to, że nie będzie mógł powoływać się na postanowienia niedozwolone zawarte w umowie kredytowej. Zaznaczyć jednak należy, że argumentów przemawiających za unieważnieniem umowy kredytu jest więcej, a szanse w przypadku przedsiębiorcy może i spadają, jednak wcale nie tak drastycznie.
Pozostałe podstawy unieważnienia umowy kredytu
Kredytobiorca, który nie może w sporze powołać się na klauzule abuzywne, może domagać się unieważnienia zawartej umowy kredytowej na innych podstawach. Można wymienić tu sprzeczność umowy z prawem bankowym – w postaci nie zawarcia w niej wszystkich obligatoryjnych elementów umowy kredytowej. Ponadto powołać można się na art. 58 § 1 i 3 k.c. w zw. z art. 354 k.c. oraz 3531 k.c. poprzez naruszenie granic swobody umów. Dodatkowo, postanowienia umów uznać często można za sprzeczne z zasadami współżycia społecznego, co wypełnia hipotezę normy art. 58 § 2 k.c. a także 58 § 3 k.c. i stanowi podstawę stwierdzenia nieważności całej umowy kredytu.
Kontakt z odpowiednią kancelarią
Żeby dokonać analizy umowy kredytowej i oszacować szanse na wygraną w sądzie warto skontaktować się z kancelarią prawną. Jak dokonać dobrego wyboru w tym zakresie dowiecie się tutaj: Kancelaria frankowa. Jak wybrać dobrą firmę? . Skorzystanie z usług dobrze wybranej kancelarii może spowodować, że uzyskanie korzystnego wyroku będziesz mieć na wyciągnięcie ręki. Chyba warto, prawda?
